บักเคนทะลุมิติ ภาค1 (ตอนที่238)

พลสื่อสารควบม้าไปแจ้งข่าวแก่ นโปเลียน พลสื่อสารควบม้ามุ่งตรงถึงเนินที่นโปเลียน “ท่านครับ พันตรีเอ็ดเวิร์ด ให้มาแจ้งข่าวให้ท่านทราบ ว่ากองเรืออังกฤษไม่ยอมไล่ตามเรือเราที่ไปล่อ ทำให้เรืออังกฤษไม่ติดกับครับ”  พลทหารสื่อสารรายงานต่อนโปเลียน “เรืออังกฤษไม่ตามก็ไม่เป็นไร”

ให้กลับไปแจ้งข่าวให้เรือรบ ไปหลบในที่ปลอดภัย และบอกให้ พันตรีเอ็ดเวิร์ด เฝ้าระวังดูแลเรือรบให้ดี”  

“ครับท่าน ผมขออนุญาตกลับไปแจ้งข่าว พันตรีเอ็ดเวิร์ดให้ทำตามคำสั่งท่านครับ”

“ขอบใจไปได้ ทำหน้าที่ให้ดี”

พลทหารสื่อสารได้ควบม้ากลับไปแจ้งข่าว ข่าว พันตรีเอ็ดเวิร์ด

หลังจากมองพลทหารสื่อสารควบม้ากลับไป นโปเลียนได้หันมาสนทนากับพันเอกเจนัวร์ สอบถามถึงสถานการณ์การรบในทะเล

พันเอกเจนัวร์ได้รายงานถึงผลการปฎิบัติต่อนโปเลียน พลเอกมีโน่ พลเอกกาลีเบอร์ 

“เรือรบอังกฤษและเติร์กถูกทุ่นระเบิด จมไปหลายลำ และตนเองได้ขึ้นบอลลูนร่วมกับร้อยโทลูคัส ทำการหย่อนระเบิดทำลายกองเรืออังกฤษและเติร์กจมไปหลายลำ ทหารเติร์กเสียชีวิตจากระเบิดจำนวนมาก”

“ขอบใจ เก่งมาก กล้ามาก ผู้พันที่ทำลายกองเรืออังกฤษจากบอลลูนด้วยความกล้าหาญ” นโปเลียนกล่าวชมเชยพันเอกเจนัวร์

“ท่านครับ แล้วท่านจะสั่งการอะไรต่อไป” พลเอกกาลีเบอร์ สอบถามนโปเลียน

“ผู้พันเจนัวร์ไปแจ้งข่าวให้กับผู้พันโคลเอ้ถอยทัพออกจากชายหาดไปที่จุดที่ตกลงกันไว้ ผมจะไปรีบไปรอที่จุดนัดหมาย” นโปเลียนบอกกับพันเอกเจนัวร์

“ครับท่าน นโปเลียน” หลังจากรายงานจบพันเอกเจนัวร์ได้ควบม้ากลับไปแจ้งข่าวต่อพันเอกหญิงโคลเอ้ หลังจากพันเอกเจนัวร์ได้ควบม้า ไปแจ้งข่าว นโปเลียน พันเอกมีโน่ พันเอกกาลีเบอร์ รัสตัมและทหารรักษาความปลอดภัยอีก 50 นายก็ควบม้าไปยังจุดที่ได้วางกับดัก และกองทหารฝรั่งเศส ปืนใหญ่ตั้งรอทหารอังกฤษ และเติร์กห่างจากชายหาด 1 กิโลเมตร

“สวัสดีท่านผู้พันเจนัวร์” พันเอกหญิงโคลเอ้ทักทายพันเอกเจนัวร์

“ผู้พันโคลเอ้ท่านนโปเลียนบอกให้ทำตามแผนค่อยถอนทัพไปยังจุดนัดพบ” พันเอกเจนัวร์แจ้งข่าวต่อพันเอกหญิงโคลเอ้

“ได้ผู้พัน”

“ไปแจ้งข่าว แก่หัวหน้ากองร้อยให้ค่อยถอยทัพ ไปยังจุดสังหาร” พันเอกหญิงโคลเอ้ได้สั่งนายทหารติดตามให้ไปแจ้งข่าวยังกองร้อยต่างๆ ให้ทำตามแผน

“ปัง ปัง ปัง ๆๆๆๆ” การยิงต่อสู้เริ่มลดความดุเดือด “ปัง เปรี้ยง ๆ ปัง ๆ เปรี้ยง “ เสียงปืนยิงโต้ตอบทั้งสองฝั่งเริ่มห่างหาย และทหารฝรั่งเศสค่อย ๆ ถอนทัพ ออกจากชายหาด

“ไชโย ฝรั่งเศสถอนทัพแล้ว ตามไปบดขยี้มันเลย”  “ใช่ ฆ่ามันให้สิ้นซาก มันฆ่าเพื่อนเรา” ทหารเติร์กร้องสนับสนุน ทหารเติร์ก เมื่อเห็นฝ่ายฝรั่งเศสเริ่มถอนทัพก็เริ่มรุกคืบหน้า ติดตามทหารฝรั่งเศสไป

“มันจะเป็นแผนของพวกฝรั่งเศสหรือเปล่า เมื่ออยู่ในชัยภูมิได้เปรียบทำไมต้องถอนทัพ ” ร้อยเอกสตีฟ หัวหน้ากองร้อยเหยี่ยวทะเล ของกองทัพอังกฤษ สนทนากับร้อยเอกเบิร์น ผู้บังคับกองร้อย จิ้งจอกแดง

“ไม่น่าจะใช่ พวกฝรั่งเศสน่าจะใกล้กระสุนหมด จึงถอยทัพ จากข่าวที่ได้รับ พวกฝรั่งเศสเหลืออยู่ไม่มาก เสียชีวิตในการรบที่เมืองเอเคอะเกือบหมดกองทัพ ท่านไม่ได้ยินข่าวหรือ” ร้อยเอกเบิร์น ตอบกลับ ร้อยเอกสตีฟ

ร้อยเอกสตีฟและร้อยเอกเบิร์น ได้หารือกันและพากันเดินไปหาทหารเติร์ก ที่ร่วมสู้รบด้วยกัน “ว่าอย่างไรบ้างท่าน” ร้อยเอกสตีฟทักทายนายทหารเติร์ก ที่เอาหมวก มีขนนกสีขาว ที่เพิ่งลงจากเรือบดสองนาย โดยมีทหารติดตามอีกห้านาย  เป็นทหารเติร์ก ที่พายเรือมาขึ้นฝั่ง หลังจากทหารฝรั่งเศสถอยทัพออกจากชายหาด

“สวัสดี ผม พันตรี ชามิล  บิน มุลอัลลัฟ กองร้อยเหยี่ยว ยินดีได้รู้จักเพื่อนร่วมรบ”  พันตรี ชามิล บิน มุลลัลลัฟ พูดภาษาอังกฤษได้ดีเพราะเกิดที่ลอนดอนและจบการศึกษาจากวิทยาลัยอ็อกฟอร์ด

กลับมายังตุรกีเพื่อมาสมัครเป็นทหารและได้รับการบรรจุในฐานะล่าม

“โอ ผู้พันพูดภาษาอังกฤษชัดมาก ไม่น่าเชื่อเลย” ร้อยเอกสตีฟ ถึงกับทึ่งในสำเนียงอังกฤษ ที่นายทหารเติร์กสามารถพูดภาษาอังกฤษเหมือนคนอังกฤษ

“ขอบคุณ สตีฟ ไม่ต้องแปลกใจผมจบการศึกษาจากอ๊อกฟอร์ด” พันตรี ชามิล  บิน มุลอัลลัฟ ตอบร้อยเอกสตีฟ

“เราได้รับการต้อนรับการบุกขึ้นฝรั่งจากพวกฝรั่งเศสหนักมาก ผมสูญเสียทหารที่ขึ้นฝั่งเกือบหมดกองร้อย” พันตรี ชามิล  บิน มุลอัลลัฟบอกับร้อยเอกสตีฟและร้อยเอกเบิร์น

“ใช่ฝ่ายเราก็สูญเสียเรือรบและทหารไปเกือบร้อยนาย” ร้อยเอกสตีฟตอบ พันตรี มุลอัลลัฟ

“ฝ่ายเราสูญเสียหนักผมเสียทหารจากการขึ้นฝั่งเกือบ ห้าร้อยนาย ถึงยึดชายหาดได้ ตอนนี้ทหารกำลังพายเรือขึ้นสู่ฝั่ง เมื่อกองทัพพร้อมเราจะบุกขยี้ฝรั่งเศสให้สิ้นซาก ต้องรอสักพัก รอให้ทหารขึ้นฝั่งครบ ท่านแกรนด์ วิเซียร์จะทำทัพถล่มฝรั่งเศสเอง” พันตรี มุลอัลลัฟบอกกับร้อยเอกสตีฟ และร้อยเอกเบิร์น

“ผมต้องขอโทษด้วยคุยเพลินลืมแนะนำ นี่ร้อยเอกเบิร์น ผู้บังคับกองร้อย จิ้งจอกแดง”

“ยินดีได้รู้จักคุณเบิร์น”

“ยินดีได้รู้จักผู้พัน ค่อยยังชั่ว นึกว่าจะต้องใช้ภาษามือในการสนทนากันแล้ว” ร้อยเอกเบิร์นบอกกับพันตรี มุลอัลลัฟ

“ฮะ ฮะ ทำไมคุณเบิร์นคิดอย่างนั้น นายทหารของพวกเราหลายร้อยคนก็จบการศึกษาจากโรงเรียนทหารของอังกฤษ และฝรั่งเศส  จึงรู้ยุทธวิธีที่พวกฝรั่งเศสใช้

“ยินดีได้รู้จักครับผู้พัน” ร้อยเอกเบิร์นตอบกลับด้วยความยินดี

 ผมขอแนะนำ ร้อยเอก ซุนนูร์ อัล กาเบอร์ จากกองร้อยนางนวล  ร้อยเอก กาเบอร์ก็จบจาก ลิเวอร์พูล

“ยินดีได้รู้จักครับ” ร้อยเอก กาเบอร์ ตอบกลับด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงแคนเทอร์เบอร์รี่

“พวกเรามาร่วมรบด้วยกัน ต้องบดขยี้ฝรั่งเศสได้แน่นอน” ร้อยเอกสตีฟ บอกกับทหารเติร์ก ที่มาร่วมรบในครั้งนี้