บักเคนทะลุมิติ ภาค 1 (ตอนที่ 250)

บอลลูนได้ลอยมายังกลุ่มทหารเติร์ก ทหารปืนใหญ่ฝ่ายเติร์ก ได้ยิงใส่ทหารฝรั่งเศส อย่างดุเดือด

“ตูม ตูม ตูม”  เฮ้ย !! บอลลูนไอ้พวกฝรั่งเศสลอยมาแล้ว พวกเราระวังระเบิดด้วย” เสียงร้องตะโกนของทหารเติร์ก ร้องดังลั่นเมื่อเห็นบอลลูนลอยอยู่เหนือศรีษะ บางคนก็เอาธนูยิงขึ้นบนฟ้า เอาปืนยกเล็งใส่บอลลูนแล้วยิง แต่โชคร้าย กระสุนปืน ลูกธนูยิงไม่ถึงบอลลูน กระสุนปืนตกลงมา ใส่พวกเดียวกัน “โอ๊ย ข้าถูกยิง ทหารเติร์กร้องออกมาหลังกระสุนปืนที่ทหารเติร์กยิงใส่บอลลูนแล้วตกลงมาใส่พวกเดียวกัน

“อย่ายิง อย่ายิง กระสุนมันตกใส่เพื่อน” เสียงตะโกนลั่น

“บ้าฉิบ”

“#### ยิงไปได้ใส่พวกเดียวกัน @##@” ทหารเติร์กร้องตะโกนด่ากันดังลั่น

“ฮะฮ้า ๆๆๆๆ มันยิงไม่ถึงกระสุนตกใส่พวกเดียวกัน สะใจจังโว้ย” เสียงหัวเราะชอบใจของร้อยโทลูคัส ดังลั่น พลทหารนาธานเนียล

พลทหารนาธานเนียลหย่อนระเบิดลงใส่ทหารเติร์ก

“เฮ้ย ระวังมันหย่อนระเบิดลงมาแล้ว” เสียงร้องตะโกนดังลั่น ทหารเติร์ก ที่เห็นระเบิดหย่อนลงมาจากบอลลูนพากันวิ่งหนีจากจุดที่ระเบิดกำลังจะตกใส่

“######”  “@#######@” ไอ้######” “##@” เสียงด่าดังลั่นจากทหารเติร์ก

“ตูม ตูม”

“โอ๊ย ถูกเหยียบ” ระวังหน่อยโว้ยเพื่อนความโกลาหลวิ่งหนีกันวุ่นวายของทหารเติร์ก วิ่งที่หนีระเบิดที่หย่อนมาจากบอลลูน

“โอ๊ย”  “อ๊ากซ์”    ระเบิดที่พลทหารนาธานเนียลหย่อนลงมาถูกทหารเติร์กเคราะห์ร้ายวิ่งหนีไม่ทันได้รับบาดเจ็บ บางคนก็ถูกเพื่อนเหยียบได้รับบาดเจ็บ

          “ดีมากไอ้น้อง เดี๋ยวพี่จะบังคับบอลลูนให้ลอยอยู่เหนือฝ่ายเติร์ก ไอ้น้องหย่อนระเบิดลงไปได้เลย” เสียงร้อยโทลูคัส ดูสดใส เพราะในการบังคับบอลลูนให้กับพันเอกเจนัวร์ ร้อยโทลูคัสมีแต่ความเกร็งไม่ได้พูดหยอกเย้า เหมือนกับพูดกับพลทหารนาธานเนียล ด้วยอาวุโสและชั้นยศของพันเอกเจนัวร์ ทำให้ การได้รับมอบหมายภารกิจจากนโปเลียนให้ร่วมรบกับพลทหารนาธาเนียล ทำให้ร้อยโทลูคัสรู้สึกผ่อนคลาย

“ได้เลยพี่ เดี๋ยวน้องจัดให้หลายลูก” พลทหารนาธานเนียล

“รีบย้ายปืนใหญ่หนีเร็ว” มันหย่อนระเบิดลงมาแล้ว ทหารเติร์กร้องตะโกนบอกเพื่อนทหารปืนใหญ่ที่กำลังจะบรรจุกระสุนปืนใหญ่

“มันย้ายยาก ข้าเผ่นก่อนล่ะพวก” ทหารปืนใหญ่เมื่อเห็นระเบิดกำลังถูกหย่อนลงมา รีบทิ้งหน้าที่แล้ววิ่งหนีให้ไกลจากลูกระเบิด ทหารเติร์กเสียขวัญ จากลูกระเบิดที่พลทหารนาธานเนียลหย่อนลงมา

“ตูม ตูม” ระเบิดถูกหย่อนใส่ปืนใหญ่ของฝ่ายเติร์ก” แม่ยังกับผีจับยัด ทำให้เกิดระเบิดติดตามมาอีกหลายระลอก “ตูม ตูม ตูม ตูม ๆๆๆ ตูม” สลับกับเสียงร้องโหยหวลของทหารเติร์ก ที่ถูกระเบิด ก่อนเสียชีวิตเกลื่อน

“เอาอย่างไรดีพวกฝรั่งเศสมันเล่นบอลลูนทิ้งระเบิด ได้เปรียบมากกว่าพวกเรา พันตรี ชามิล เอ่ยบอกกับร้อยเอก ซุนนูร์”

“บอกให้ทหารเติร์กทุกคนยอมสละชีวิต พวกเราบุกโจมตีพวกฝรั่งเศสมันเลย ตายเป็นตายถ้าเราบุกจับนโปเลียนได้โอกาสรอดมี อยู่ก็ตาย ลองเสี่ยงดูดีกว่า ยังมีโอกาส พวกเรามีกำลังมากกว่า ที่ตายก็ตายไปที่เหลืออยู่ลองเสี่ยงดู ท่านให้สัญญานสู้ตาย” ร้อยเอก ซุนนูร์บอกกับพันตรีชามิล

“ได้ เพื่อศักดิ์ศรีชายนักรบที่ยิ่งใหญ่”

“ทหารเป่าแตรสัญญานประจัญบานได้” พลตรี ชามิลเอ่ยปากบอกพลแตร

พลแตรได้เป่าเขาสัตว์ เสียงแตรเขาแกะภูเขาก็ได้ดังกระชั้นขึ้น “แต๊ ๆ แต๊” เสียงโหยหวนของแตรเขาสัตว์ เปรียบเหมือนเสียงเรียกวิญญานนักรบโบราณของทหารเติร์กที่ยิ่งใหญ่ในอดีต ได้ปลุกขวัญ ทหารเติร์ก ให้ทุกคนสู้ตาย

“ไปโว้ยพวกเรา ไปฆ่ามันไอ้พวกฝรั่งเศส”

“ทุกคนสู้ตาย”

“สู้ สู้ เพื่อจักรวรรดิที่ยิ่งใหญ่ พวกเราสู้ตาย” เสียงทหารเติร์ก ตะโกนกระหึ่ม ทุกคนพร้อมยอมตาย ทุกคนวิ่งอย่างบ้าคลั่งเข้าใส่ทหารฝรั่งเศสที่ตั้งเรียงรายพร้อมปืนใหญ่

“เอาอย่างไรดีท่าน พวกเติร์กมันบ้าเลือด วิ่งเข้าใส่แล้ว” ร้อยเอกโจซัวร์ถาม พันตรีเอ็ดเวิร์ด ที่นำกำลังทหารเข้าไปถล่มค่ายพวกเติร์กที่ชายหาด ได้ตั้งแนวทหารป้องกัน ปืนใหญ่ที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของตน ห่างจากชายหาดประมาณ 1 กิโลเมตร

          โน่นท่านผู้พันเจนัวร์กำลังนำทหารม้าควบม้าตรงมา ทหารช่วยเปิดทางให้ท่านผู้พันหน่อย” เสียงร้อยเอกโจซัวร์ตะโกนบอกทหารที่ตั้งแนวป้องกันปืนใหญ่

          “เป็นอย่างไรบ้างท่านผู้พันเจนัวร์” พันตรีเอ็ดเวิร์ดถามพันเอกเจนัวร์ที่นำหน่วยทหารม้าไปโจมตีทหารเติร์ก และถอยฉากออกมา เพื่อให้ทหารปืนใหญ่ถล่มต่อ

          “ทหารเติร์กมันยกกำลังมาเยอะมาก ผมโจมตีฆ่ามันไม่มีหมด ยังกับมด ปลวก ทหารเติร์กมันไม่กลัวตาย และมันก็มีปืนใหญ่ด้วย สู้ไม่ไหว ผมต้องถอยฉากให้ผู้พันเอ็ดเวิร์ด รับช่วงต่อถล่มมันด้วยปืนใหญ่ ถึงสมน้ำสมเนื้อ” พันเอกเจนัวร์บอกกับทุกคน

          “ครับ โน่นพวกเติร์กมันวิ่งบุกมาแล้วท่าน” ร้อยเอกโจซัวร์ร้องบอกทุกคน

          “ทุกคนเตรียมพร้อม ปืนใหญ่ทุกกระบอกพร้อม รอฟังคำสั่ง”

เสียงสั่งการของพันเอกเจนัวร์

          “ได้ครับท่านผู้พัน” พันตรีเอ็ดเวิร์ดและร้อยเอกโจซัวร์ตอบพร้อมกัน

          “ทุกคนพร้อม” พันเอกเจนัวร์ตะโกนถามทหารฝรั่งเศส

          “พร้อมครับท่านผู้พัน” ทหารทุกคนตอบพร้อมกัน