บักเคนทะลุมิติ ภาค 1 (ตอนที่ 314)

ตอนเช้าเดือนพฤศจิกายน (เดือนบรือแมร์) อากาศหนาวยะเยือก บริเวณที่ประชุมสภาสภานิติบัญญัติ ที่เมืองแซงค์คลูด์ เป็นวันแรกหลังจากสภามีมติเห็นชอบให้เป็นที่ประชุมสภา บรรยากาศหน้า ที่ประชุม เต็มไปด้วยประชาชนที่ฝ่าอากาศหนาวเหน็บออกมาเรียกร้อง กลุ่มพิทักษ์ราชบัลลังค์หนุนหลัง ได้เรียกร้องให้สภาลดภาษีลง ควบคุมราคาสินค้าไม่ให้แพงไปมากกว่านี้ และให้ฟื้นฟูระบบการปกครองระบอบกษัตริย์ขึ้นมาอีกครั้ง  โดยมีกลุ่มจีรองแดงส์บางส่วนต้องการให้ฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ เพราะกลุ่มจีรองแดงส์ที่อยู่ในชนบทของฝรั่งเศสรับรู้แล้วว่า คนชั้นกลางและล่างส่วนใหญ่ของประเทศยังต้องการให้ประเทศปกครองระบอบกษัตริย์ ดีกว่าปกครองโดยคณะบุคคลที่ไม่รู้ที่มาที่ไป ขึ้นมากปกครอง เช่นคณะกรรมการดิเร็กตัวร์ ในขณะที่ กลุ่มจีรองแดงส์หัวก้าวหน้า และกลุ่มนิยมสังคมนิยม ได้เรียกร้องในการจัดสรรที่ดินทำกินใหม่ ให้ที่ดินไม่เป็นของขุนนาง ต้องจัดสรรที่ดินใหม่ให้กับคนยากจนที่ไม่มีที่ดินทำกิน และให้ใช้กฎหมายเท่าเทียมกัน ยกเว้นเก็บภาษีชาวนา

**************************

จอมพลมีโน่ได้เคลื่อนกองกำลังทหารมารักษาการณ์ โดยควบคุม อยู่บริเวณหน้าที่ประชุม ท่ามกลางประชาชนที่ออกมาเรียกร้องต่อสภานิติบัญญัติ ลูเซียงได้เดินทางมาประชุม ท่ามกลางการโห่ร้องของสมาชิกกลุ่มจีรองแดงส์ และจาโกแบงส์ เมื่อเห็นลูเซียงลงจากรถม้า และมีทหารนำเดินเข้าไปยังสถานที่ประชุม

“วันนี้คนเยอะมากนะผู้พัน” ลูเซียงเอ่ยปากสนทนากับพันโทโจซัวร์ ที่มาต้อนรับและนำลูเซียงเข้าไปยังที่ประชุม

“ใช่ครับ ชาวปารีสเดินทางมาร่วมกดดันให้สภายอมรับตามข้อเสนอครับ” พันโทโจซัวร์ตอบลูเซียง

“อืมส์ บ้านเมืองเริ่มวุ่นวายไม่จบสิ้น ทั้งปัญหาการเมือง เศรษฐกิจ และปัญหาสงครามกับประเทศต่างๆ ผมหนักใจแทนพี่นโปเลียน” ลูเซียงบอกกับพันโทโจซัวร์

“ท่านจอมพลเป็นผู้นำที่เก่งผมว่าท่านนำประเทศฝรั่งเศสให้ยิ่งใหญ่ได้ การที่ท่านยึดอำนาจ และยังให้คงมีสภาอยู่ แสดงว่าท่านต้องการให้มีการปกครองระบอบประชาธิปไตย ท่านถึงไม่เปลี่ยนแปลงการปกครองแบบฉับพลัน ไม่ใช่กฎหมายอัยการศึก ประชาชนยังมีเสรีภาพ ท่านมีความคิดก้าวหน้ามากครับ” พันโทโจซัวร์บอกกับลูเซียง

“ผมขอตัวเข้าไปประชุมก่อนนะครับ”

“ครับท่าน”

บรรยากาศห้องประชุม โณแซฟ ซีแยส์ เป็นประธานที่ประชุม ได้ให้สมาชิกสภาทั้งสองสภาอภิปรายความเห็น ทั้งสนับสนุนและคัดค้านการประชุมเป็นไปอย่างเผ็ดร้อน

“ท่านประธานวันนี้นโปเลียนจะมาร่วมประชุมไหม” สส. ลีอองตารส์ ถามประธานที่ประชุม

“เออ ผมไม่ทราบ”

“เมื่อรับตำแหน่งใหม่เป็นถึง เป็นผู้บังคับบัญชาทหารสูงสุดของทหารทุกหน่วย กองกำลังรักษาพระนคร รวมถึงกองกำลังทหารฝรั่งเศสภาคโพ้นทะเลควรจะให้เกียรติสภามาร่วมประชุม เพื่อรายงานตัว ถ้าไม่พร้อม ท่านประธานผมเสนอให้ลงมติปลดนโปเลียน ฐานละเลยไม่ให้เกียรติสภา” สส. ลีอองตารส์ ปากกล้าเสนอปลดนโปเลียน แม้นโปเลียนจะยึดอำนาจแล้วก็ตาม แต่คณะกรรมการดิเร็กตัวร์ยังคงมีอำนาจอยู่

“วันนี้จะเป็นวันแต่งตั้ง คณะกรรมการดิเร็กตัวร์ เพื่อแทนตำแหน่ง ท่านหลุยส์ เรนีส์ ที่สุขภาพไม่ดี ขอลาออกจากตำแหน่ง” โณแซฟ ซีแยส์ บอกกับที่ประชุม

“ฮือ ลาออกตั้งแต่เมื่อไหร่” เสียงถามดังเซ็งแซ่

“ท่านลาออกเมื่อเช้า เอาจดหมายมามอบให้ผม”โณแซฟ ซีแยส์

บอกกับที่ประชุม

          “แล้วจะให้ใครมาแทนที่ตำแหน่ง” สส. จากกลุ่มจีรองแดงส์เอ่ยปากถามประธาน

          “ต้องให้เสนอชื่อ แล้วให้ทำการคัดเลือก”  ลูเซียงขอใช้สิทธิและบอกที่ประชุม

          “ผมเสนอชื่อ ท่านบาราส” สส. กลุ่มพิทักษ์ราชบัลลังค์ เสนอชื่อบาราส

            “นายพลมูแลง เหมาะสม “สส.อิสระเสนอชื่อนายพลมูแลงให้เป็นคณะกรรมการดิเร็กตัวร์

          “ไหนว่าลาออกจากทหารเพื่อไปมาเป็นคณะกรรมการดิเร็กตัวร์นี่เอง” สส. กลุ่มจีรองแดงส์ คนหนึ่งเอ่ยปาก

          “ผมขอเสนอ นโปเลียน” สส. กลุ่มจาโกแบงส์ ที่นิยมนโปเลียนเสนอชื่อ

          “เพิ่งเสนอลงมติปลด ฐานไม่มาร่วมประชุม ยังมีคนเสนอให้เป็นคณะกรรมการดิเร็กตัวร์อีก ถ้าได้เป็นจะมาประชุมไหม” สส. กลุ่มพิทักษ์ราชบัลลังค์เอ่ยปาก

          สส. ส่งเสียงเถียงกันในเรื่องความเหมาะสมของนโปเลียน ที่จะมาเป็นสมาชิกคณะกรรมการดิเร็กตัวร์ เถียงกันในเรื่องคุณสมบัติของนโปเลียน จนประธานสั่งพรรคการประชุมและจะประชุมต่อในช่วงบ่าย

“บ่ายนี้ผมว่าสถานการณ์มันน่าจะเหมือนเดิมให้ใครไปบอกพี่นโปเลียนให้มาร่วมประชุมดีไหม” ลูเซียงหารือกับพลโทอาร์รอน ที่ไม่ได้ใส่เครื่องแบบ

          “ผมว่าก็ดีคุณลูเซียง ผมให้ทหารไปแจ้งท่านนโปเลียนแล้ว แล้วช่วงบ่ายจะทำอย่างไรต่อ” พลโทอาร์รอนถามลูเซียง

          “ให้ใครไปถามพี่นโปเลียนมาร่วมประชุม เดี๋ยวต่อจากนั้นผมจัดการเอง” ลูเซียงบอกกับพลโทอาร์รอน

          14.00 น สภาได้เปิดประชุมในช่วงบ่าย ประชาชนที่มาประท้วงก็ยังปักหลักอยู่หน้าที่ประชุมสภา สส. ลูเซียงได้ออกมาทานข้าวเที่ยงกับ สส. กลุ่มจีรองแดงส์ และมีบุคคลแปลกหน้าที่เป็นสมาชิกกลุ่มจีรองแดงส์ เดินตามลูเซียงปะปนเข้ามายังที่ประชุมสภาด้วย โดยทหารกองกำลังรักษาพระนครไม่ได้เข้มงวด เพราะเห็นว่าเป็นลูเซียงน้องชายของนโปเลียน

          การประชุมช่วงบ่าย สส. ผลัดกันอภิปรายอย่างดุเดือด ถึงความเหมาะสมของนโปเลียนที่จะมาเป็นคณะกรรมการดิเร็กตัวร์ และเสนอให้ลงมติถอดนโปเลียนออกจาก ผู้บังคับบัญชาทหารสูงสุดของทหารทุกหน่วย กองกำลังรักษาพระนคร รวมถึงกองกำลังทหารฝรั่งเศสภาคโพ้นทะเล

          “นโปเลียนมาร่วมประชุม เสียงตะโกนของ สส. กลุ่มจีรองแดงส์

          “ผมขอโทษด้วยท่านประธานและ สส. ผู้ทรงเกียรติทุกท่าน ผมติดภารกิจด่วนเลยไม่ได้มาร่วมประชุมช่วงเช้า” นโปเลียนเมื่อเดินทางถึงสภา ก็ได้เดินเข้าห้องประชุม ท่ามกลางเสียงตบมือต้อนรับของ สส. กลุ่มของลูเซียง

          “ดีแล้วท่านนโปเลียนที่ให้เกียรติสภา มาร่วมประชุมในวันแรกที่สภาแห่งนี้ “ โณแซฟ ซีแยส์ บอกกับนโปเลียน

“เชิญท่านนโปเลียนไปนั่ง ผมให้เขาจัดที่นั่งให้ท่านแล้ว”

นโปเลียนได้เดินไปยังริมหน้าต่าง ที่ทางสภาได้จัดที่นั่งเอาไว้ให้

“เอาละท่านนโปเลียนมาแล้ว ท่านคงจะได้ทราบวันนี้ สส. ได้เสนอญัตติให้ปลดท่าน ออกจาก ผู้บังคับบัญชาทหารสูงสุดของทหารทุกหน่วย กองกำลังรักษาพระนคร รวมถึงกองกำลังทหารฝรั่งเศสภาคโพ้นทะเล และ สส. ได้เสนอท่านเป็นคณะกรรมการดิเร็กตัวร์ แทนท่านหลุยส์ เรนีส์ ที่ลาออก

          “ผมขอเสนอลงมติให้ปลด นโปเลียนก่อน” สส. ลีอองตารส์ เสนอที่ประชุม

          “คัดค้านท่านประธาน ท่านทำไม่ถูกระเบียบ” สส. กลุ่มของลูเซียง ลุกขึ้นประท้วง

          “ระเบียบข้อไหน” สส. ลีอองตารส์ ถามผู้คัดค้าน สถานการณ์เริ่มวุ่นวาย

          นโปเลียนนั่งอยู่ริมหน้าต่าง มองดูลูเซียงที่กำลังอภิปรายอย่างเผ็ดร้อนถึงความเหมาะสมในการปลด นโปเลียน

          มือมีดได้โผล่ขึ้นมาจากหน้าต่างและจ้วงแทงนโปเลียน

          “สวบ”

          “เฮ้ย บังอาจนัก” นโปเลียนตะโกนออกมาและเอี้ยวตัวหลบและมือมีดได้แทงพลาด เฉี่ยวเสื้อนโปเลียนจนขาด นโปเลียนได้จับมือมีดและบิดแขน

          “โอ๊ย” เสียงมือมีดร้องออกมา ท่ามกลาง การตกตะลึงของสส. ที่กำลังประชุม

          “ท่านนโปเลียนถูกแทงทหารอยู่ไหน” เสียงตะโกนด้วยความตกใจของลูเซียง

ทหารที่เฝ้ารักษาการณ์อยู่ด้านนอก เมื่อได้ยินเสียงร้องตะโกนว่า  นโปเลียนถูกแทง ก็รีบกรูกันเข้ามาในห้องประชุมพร้อมด้วยอาวุธ และเข้าจับมือมีด

          “เป็นอะไรไหมค่ะท่าน พลโทหญิงโคลเอ้ถามนโปเลียนด้วยความห่วงใย

          “ผมไม่เป็นไร ไปตามจอมพลมีโน่มาพบผมด่วน”

          “ค่ะท่าน ท่านจอมพลอยู่ข้างนอก เดี๋ยวคงมาถึง” พลโทหญิงโคลเอ้บอกกับนโปเลียน