บักเคนทะลุมิติภาค 1 (ตอนที่ 085)

หลังจากการประหารเจ้าหญิงแห่งลอมบาลล์ เค้าท์ แห่ง แมร์ซี อาร์จองโต บารอน แห่งเบอซองวาล ดยุค แห่งควงยี โยลองด์ เดอ โปลาสตรงเคานท์เตส แห่งโปลินยัก รวมถึง กามีย์ และไบยี ชีวิตด้วยกิโยตินผ่านพ้นไป ที่แดนประหาร ปลาส เดอ ลา เรฟโวลลู  ซิย็อง ยามค่ำคืน มีเสียงหมาจิ้งจอกส่งเสียงหอนโหยหวนเย็น ยะเยือกยิ่งนัก นกเค้าแมว ตาโตยืนเกาะกิ่งต้นมะฮอกกานี ที่เรียงราย รอบแดนประหาร มองไปที่เครื่องประหารกิโยติน เหมือนกับเป็นทูตที่มารับดวงวิญญาณของนักโทษการเมือง

ยามค่ำคืนที่แดนประหารดูน่ากลัว ข่าวลือแพร่สะบัดไปทั่วปารีส ว่ามีคนเห็น ลูกไฟ สีนวล ซึ่งชาวบ้านเชื่อว่าเป็นดวงวิญญาณ ที่ถูกเครื่องกิโยตินประหาร ลอยไปมา แถวแดนประหารปลาส เดอ ลา เรฟโวลลูซิย็อง ชาวบ้านหลายคนเห็นผู้หญิงหัวขาด เดินถือหัวตัวเองเดินไปมา บางคนเจอกับตัว เห็นผู้หญิงที่คาดว่าจะเป็นเจ้าหญิงแห่งลอมบาลล์ เดินมาเรียกร้องขอความเป็นธรรม ชาวบ้าน            ลือว่า เห็นเจ้าหญิงถือศีรษะและพูดว่า

“ข้าไม่ผิด ข้าจะแก้แค้นคนที่ทำร้ายข้า” คนที่พบถึงกับจับไข้ ผมทั้งศีรษะร่วงเกือบหมด บางคนก็เห็นเจ้าหญิงที่ถือหัวที่เปลี่ยนจากใบหน้าสะสวยเป็นหนอนไต่คลานยั้วเยี้ยเต็มศีรษะ กลิ่นซากศพตลบอบอวลไปทั่วแดนประหาร ชาวบ้านถึงกับฉี่ราดด้วยความกลัว

การประหารชีวิตก็ดำเนินต่อไปเกือบทุกสัปดาห์ เครื่องประหารกิโยตินบั่นศีรษะนักโทษการเมืองทุกสัปดาห์ มากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่ลูกขุนพิจารณา มีเพียงส่วนน้อยที่รอดชีวิตจากการถูกบั่นศีรษะ แต่ก็ถูกลงโทษให้ไปทำงานหนักที่เทือกเขาแอลป์ นักโทษการเมืองสิ้นชีวิตที่นี่เพราะทนกับอากาศหนาวเหน็บ  การทำงานหนัก วันละ 14 ชั่วโมง และการรับประทานอาหารเพียงแค่เศษขนมปังกับซุปใส ทำให้ร่างกายอ่อนแอต้องตายลง นักโทษหลายคนที่ถูกส่งตัวมารับโทษทำงานหนัก นึกว่าจะรอดตายจากเครื่องประหารกิโยติน แต่เมื่อเจอกับโทษทำงานหนัก เลยได้คิดว่า กลัวศีรษะหลุดจากบ่าเพียงไม่กี่นาทีและก็ไม่รับรู้อะไร    ดวงวิญญาณหลุดออกจากร่าง

แต่การทำงานหนักที่เทือกเขาแอลป์ เป็นนรกบนดินยิ่งกว่าโดนประหารชีวิต ถ้ารู้ก่อนหน้านี้ขอเลือกโดนประหารด้วยกิโยตินดีกว่าต้องมาทำงานหนักและก็ตายเหมือนกัน แต่เป็นการตายที่ทรมานกว่าโดนประหาร

สถานการณ์การเมืองของฝรั่งเศสตกสู่ยุควุ่นวายยิ่งกว่า  การปกครองของพระเจ้าหลุยส์ การประท้วงต่อต้าน ก่อวินาศกรรม เกิดเกือบทุกหัวเมือง ทำให้ท่านประธานสภาประชาชนได้ประกาศกฎอัยการศึก (La Loi Martiale) บังคับใช้ เป็นครั้งแรกของโลก       ยุคใหม่ ต่อจากนั้นหลายประเทศก็ยึดเป็นแฟชั่น ประกาศกฎอัยการศึกเพื่อปราบปรามคนที่คิดเห็นต่าง เช่น สหรัฐอเมริกา ได้ประกาศกฎอัยการศึก เพื่อปราบคูคลักแคลน กฎอัยการศึกในประเทศอียิปต์ กฎอัยการศึกในอินเดีย กฎอัยการศึกในเยอรมัน เพื่อเตรียม                      การจัดตั้งระบอบเผด็จการแบบเบ็ดเสร็จของฮิตเลอร์ มีการออกกฎหมายให้ยึดทรัพย์ศาสนาโรมันคาธอลิค และให้ยกเลิกนิกาย           ต่าง ๆ ในศาสนาคาธอลิค และบังคับให้นักบวชคาธอลิค สาบานตนต่อรัฐธรรมนูญ ซึ่งพระสันตะปาปา ได้ทรงออกมาประนามว่าทำไม ศาสนจักรต้องมาขึ้นอยู่กับฆราวาส ผิดประเพณีที่สืบทอดกันมา

นอกจากนี้ ยังมีประกาศให้นักบวชที่ไม่มีเขตสังฆมณฑลสังกัด หรือไม่มีวัดสังกัด จะต้องถูกจับสึกหมด เพราะถือว่าไม่มีประโยชน์ต่อประเทศ

นอกจากนี้ ยังยกเลิกการเก็บภาษีเกลือให้เป็นของรัฐ ประกาศยุบมณฑล ให้ตั้งเป็นจังหวัด แบ่งการปกครองเป็นส่วนภูมิภาคโดยท่านประธานสภาประชาชนได้มีแนวคิดที่ต้องแบ่งแยกมณฑลเป็นจังหวัด โดยแต่ละจังหวัดต้องมีพื้นที่ใกล้เคียงกัน และต้องมีศูนย์การปกครองอยู่ในใจกลางเมือง เพื่อป้องกันการปฏิวัติซ้อนปฏิวัติ มีการออกกฎหมายห้ามการชุมนุมและตั้งกลุ่มผู้ใช้แรงงาน ซึ่งส่งผลต่อความเข้มแข็งของสหภาพแรงงานของฝรั่งเศส   ถึงทุกวันนี้

ขณะที่บักเคนกำลังวุ่นวายกับร้านอาหารที่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า บ่ายวันหนึ่งบักเคนได้รับจดหมายนายทหารที่ขี่ม้านำจดหมายมายื่นให้

“สวัสดีคุณเคน ผมนายทหารสังกัดหน่วยรบพิเศษ ได้นำจดหมายจากท่านประธานสภาประชาชนมามอบให้ครับ”     เสียงนายทหารพูดกับบักเคน

“ครับ ท่านรู้จักผมได้อย่างไร” บักเคนถามนายทหาร  ด้วยความสงสัย 

“ฮะ ฮะ ฮะ… เป็นคำถามที่ตลกที่สุดเลยคุณเคน ทำไม่ผมจะ ไม่รู้จักว่าใครคือคุณเคน หน้าตากับสีผม ก็ไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ ทำไมถึงจะแยกไม่ออก” นายทหารหัวเราะและตอบบักเคน

“โทษทีผมลืมไป นึกว่าผมเป็นฝรั่ง เห็นมีคนผิวสีดำมากมาย นึกว่าท่านจะดูไม่ออก” บักเคนบอกนายทหาร

“เอ้า ๆ จดหมาย เปิดอ่านซะ ผมรอฟังคำตอบอยู่ เพื่อจะได้ไปรายงานท่านประธาน” นายทหารได้บอกบักเคน

ในขณะเดียวกันบักเคนได้ยื่นมือไปรับจดหมายและก็นึกในใจเสร็จแน่กูมีจดหมายมาเรียกตัว กูต้องโดนกิโยติน หรือไม่ก็ทำงานหนัก บักเคนนึกไปต่าง ๆ นา นา กูจะเจรจาต่อรองอย่างไรดีหนอ ถึงจะไม่โดนกิโยติน หรือทำงานหนัก

สาวโคโยตี้กับร้านอาหาร ต้องเป็นของใคร รัฐจะยึดร้านเป็นของแผ่นดินไหม ตัวเองจะทำอย่างไรกับร้านอาหาร บักเคนนึกมโน ไปเรื่อย ในขณะที่ยังไม่ได้เปิดอ่านจดหมาย และนึกว่าท่านประธานลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับปิแอร์แล้ว วันนี้จดหมายมรณะได้มาถึงที่แล้ว บักเคนถึงกับหน้าซีด

“เป็นอะไรคุณเคน หน้าตาเมื่อกี้ยังดูดี แต่ทำไมคราวนี้มันถึง          ดูซีดครับ”