บักเคนทะลุมิติ ภาค 1 (ตอนที่ 298)

“บ้าฉิบ นโปเลียนนี่ นึกว่าจะอยู่ที่เกาะคอร์ซิก้า กลับเข้าไปปารีส ก่อนกลับปารีสน่าจะส่งข่าวให้ทราบบ้างทหารที่บ้านก็มีทำไมไม่ใช้ทหารไปแจ้งข่าว” โจเซฟินบ่นด้วยความฉุนเฉียว

“มีใครอยู่ไหม ไปตามรถม้ามาด่วนฉันจะรีบเข้าปารีส” โจเซฟินบอกคนรับใช้

“ค่ะนายหญิง” คนรับใช้ของโจเซฟินรีบบอก  ทหารให้รีบไปตามรถม้ามารับโจเซฟิน

“อ้าวลืมบอกไป ให้ไปบอกกัปตันเรือด้วยว่าฉัน จะรีบเดินทางให้เรือคอยอยู่ที่ท่า” โจเซฟินบอกกับคนรับใช้

“ค่ะ จะรีบไปนายหญิงไม่ต้องห่วง” คนรับใช้บอกโจเซฟิน

“นโปเลียนน่ะ เธอได้ดี ยิ่งใหญ่ ฉันผิดเองที่คิดว่า เธอจะตกกระป๋องฉันจึงต้องไปหาที่พึ่งพึงกับอำนาจใหม่ ที่จะช่วยฉันได้ แต่ก็ดีแล้ว เธอกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ ฉันจะต้องทำให้เธอเห็นใจในความรักและภักดีของฉันต่อเธอให้ได้  ฉันจะจับเธออีกรอบ ในฐานะเมียที่ถูกกฏหมาย” โจเซฟินเอ่ยออกมา

“นายหญิงค่ะ รถม้ามาแล้วค่ะ” คนรับใช้บอกโจเซฟิน

“ดีฉันจะไปพบนโปเลียน เธอก็ดูแลบ้านให้ดี ฉันจะกลับมาพร้อมกับนโปเลียน” โจเซฟินบอกกับคนรับใช้

หลังจากโจเซฟินได้รีบเดินทางทั้งวันทั้งคืนจากเกาะคอร์ซิก้าเพื่อมาพบกับนโปเลียน

หลังจากพูดคุยกับโจเซฟ ลูเซียง อาดัม จบ นโปเลียนได้ขอตัวไปพักผ่อน โดยมีรัสตัมคอยอารักขาส่วน อาดัม ซูซี่ และ ญันนะฮ์ ได้เดินทางกลับที่พัก อาดัมได้จัดให้บักเคนได้ร่วมเดินทางไปด้วยสองผัวเมียจะได้อยู่ด้วยกัน

“พี่….คิดถึงพี่จังเลย” ซูซี่ทำเสียงออดอ้อนบักเคน

“พี่ก็คิดถึงซูซี่มาก คืนนี้จะให้ซูซี่ถึงสวรรค์ชั้น 21” บักเคนบอกกับซูซี่

“อะไรกัน เห็นพี่บอกว่าสวรรค์เขามีแค่ชั้น 7 แต่ทำไมวันนี้พี่เคนถึงบอกว่าสวรรค์มีถึงชั้น 21” ซูซี่ถามด้วยความสงสัย

“เอาน่าคืนนี้ก็รู้ สวรรค์ชั้น 21 เป็นอย่างไร” บักเคนบอกด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

ส่วนกาซิมและญันนะฮ์ได้นั่งรถม้าไปด้วยกับอาดัม เพราะอาดัมให้ซูซี่กับบักเคนนั่งรถม้าคันเดียวกันเปิดให้สองสามีภรรยาได้พูดคุยกันได้สะดวก โดยไม่มีใครคอยมาขัดคอ

“คุณพ่อค่ะ เมื่อไหร่ลูคัสจะกลับมาสักที ทำไม่ท่านนโปเลียนถึงไม่ให้ลูคัสกลับมาพร้อม เพราะเหตุใด” ญันนะฮ์ถามกาซิมด้วยความสงสัย

“พ่อก็ไม่รู้ คงเป็นเหตุผลทางการทหาร ลูกอย่ากังวลให้มากเกินไป” กาซิมบอกญันนะฮ์

“ใช่คุณกาซิมพูดถูก นโปเลียนคงมีเหตุผลจำเป็นถึงไม่ให้กลับ ห่วงมากไปก็เกิดทุกข์ อย่าไปคิดอย่ายึดติดมาก ถึงเวลาลูคัสคงกลับมาหาเอง” อาดัมบอกกับญันนะฮ์

“คุณอาดัมก็พูดไปได้ คุณอาดัมไม่เป็นญันนะฮ์ ก็พูดได้ ญันนะฮ์ห่วงพี่ลูคัสที่อยู่ไกล ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง ต้องอยู่ตัวคนเดียว”

“ญันนะฮ์รักพันโทลูคัสอย่างไม่ลืมหูลืมตา” อาดัมคิดในใจ

“ถึงที่พักแล้วครับ” คนขับรถม้าตะโกนบอกอาดัมที่นั่งอยู่ในห้องรถโดยสารที่มีผ้าม่านปิดสนิท

อาดัมญันนะฮ์และกาซิมได้ลงจากรถม้า ส่วนบักเคนและซูซี่ค่อยลงจากรถม้ามาสมบท ทุกคนได้เดินเข้าที่พักของอาดัม

“คุณอาดัม จะดำเนินการอย่างไรต่อเพื่อช่วยเหลือนโปเลียน” บักเคนถามอาดัม

“คงต้องประสานกับกลุ่มพ่อค้าทั้งในฝรั่งเศสและยุโรสังฆราชที่โรมที่โยเซฟไปประสานงานเอาไว้แล้ว เมื่อนโปเลียนขึ้นสู่อำนาจจะได้มีความชอบธรรมในการปกครองฝรั่งเศส” อาดัมบอกกับบักเคน

 “คุณอาดัมนี่สุดยอดจริง ๆ ผมนับถือ” บักเคนบอกกับอาดัม

“นี่คุณเคน ผมไม่ขัดคอ คุณเคนไปอยู่กับภรรยาดีกว่า ไว้วันหน้าค่อยคุยกัน ผมไม่อยากขัดคอ” อาดัมบอกกับบักเคน

“ได้รับคุณอาดัม ดีครับไว้วันหน้าค่อยคุยกัน” บักเคนได้เดินตรงไปยังเรือนพักที่แยกต่างหากใต้ต้นไม้ใหญ่ รอบเรือนมีต้นไม้ที่ตัดตกแต่งเป็นรั้วล้อมรอบ เหมือนกับอาดัมรู้ใจ จัดที่พักให้บักเคนกับซูซี่อยู่แยกต่างหาก เมื่อบักเคนเดินมาถึงเรือนได้เปิดประตูเข้าไป ซูซี่กำลังสาละวันกับการเก็บเสื้อผ้า สิ่งของให้เข้าที่ เมื่อเห็นบักเคนเปิดประตูเข้ามาเธอถึงกับหยุดสิ่งที่ทำและเดิมาหาบักเคน

“พี่รู้ไหมซูซี่คิดถึงพี่เคนใจแทบขาด” ซูซี่โผเข้ากอดบักเคนและกระซิบข้างหูบักเคน

“บักเคนเอามือโอบไหล่และจูบที่ติ่งหูซูซี่เบาๆ 

“พี่ก็คิดถึงซูซี่มันทรมาณมากหลังจากแยกจากซูซี่” บักเคนออดอ้อน

“ซูซี่ก็คิดถึงพี่เคน”

บักเคนค่อยๆ ล้วงมือเข้าไปในกระโปรง ฝ่ามือลูบไล้สะโพกซูซี่เบาๆ และค่อยพยุงซูซี่ไปยังเตียง

“พี่ยังกลางวันอยู่เลย” ซูซี่หน้าแดงซ่าน พร้อมกับพูดเบาๆ

“ไม่เป็นไรพี่คิดถึงซูซี่พี่รอคืนนี้ไม่ไหว จะขอนำซูซี่ไปสวรรค์ก่อน” บักเคนกระซิบข้างหูแล้วมือค่อยปลดเสื้อซูซี่ออก หลังจากถอดเสื้อซูซี่ออก ผิวขาวเป็นยองใย แผ่นหลังไร้ไฝฝ้าราคี ส่วนด้านหน้าอกอวบอูมกระชับก็ปรากฏต่อสายตาบักเคน จะงอยปทุมถันสีชมพูทำให้บักเคนถึงกับตระลึง

โอพระเจ้า ซูซี่ช่างงดงาม รู้ไหมซูซี่ พี่ว่าเรือนร่างซูซี่ตอนนี้งดงามกว่าที่อียิปต์อีกนะ” บักเคนเอ่ยชมซูซี่

ซูซี่เมื่อเห็นบักเคนเอ่ยชมถึงกับหน้าแดงซ่าน ก้มหน้าด้วยความอาย

“พี่เคนก็พูดอะไรก็ไม่รู้”

สองผัวเมีย จมอยู่ภายใต้อารมณ์พิสวาท แห่งความคิดถึง ความคิดถึงถูกถ่ายทอดจากร่างบักเคนไปยังซูซี่ จากแผ่วเบา ค่อย เพิ่มความแรงขึ้นพร้อมกับเสียงร้องครวญครางของซูซี่ ที่เริ่มครางเบา ๆ ก็เริ่มดังขึ้นตามความร้อนแรงและความคิดถึงของบักเคน เสียงร้องครวญครางของซูซี่เต็มด้วยความเสียวซ่าน เวลาเหมือนยาวนานไม่มีที่สิ้นสุด สักพักก็บรรลุจุดหมาย พักพอหายเหนื่อยบักเคนก็บรรเลงเพลงรักต่อ เสียงร้องเปี่ยมความสุขของซูซี่ดังเป็นระยะๆ  บักเคนนำซูซี่ ไปสวรรค์ชั้น 21ตั้งแต่ตอนกลางวัน หลังจากสงครามสวาทเสร็จสิ้น ผืนนาของซูซี่ที่เคยแห้งแล้งถึงกับเอ่อล้นด้วยน้ำ หลังจากพายุฝนพัดผ่าน สองคนผัวเมียเผลอนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย

“เย็นแล้วเดี๋ยวผมไปตามคุณเคนกับซูซี่มาทานข้าวด้วยกัน” กาซิมบอกกับอาดัม

“พ่อไม่ต้องก็ได้ สองคน คงอิ่มแล้ว ไม่ต้องทานก็ได้” ญันนะฮ์ตอบพ่อ