บักเคนทะลุมิติ ภาค 1 (ตอนที่ 319)

“แล้ววงจรนี้มันจะหมุนกลับมาที่เดิมไหม” บักเคนถามด้วยความสงสัย

“วงจรนี้ก็หมุนวนกลับมาที่เดิม” อาดัมบอกกับทุกคน

“โอ แล้วผมควรจะทำอย่างไร ถ้าสมมติว่ามันเป็นจริงตามที่คุณอาดัมพูดมา” นโปเลียนถามอาดัมด้วยความสนใจ

“เมื่อเศรษฐกิจดี ประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ดีสังคมก็ดีขึ้นด้วย” อาดัมพูด สังคมในอนาคตอีก 100 ปีข้างหน้า สังคมจะเปลี่ยนเป็นฟาร์มขนาดใหญ่ จะมีการเลี้ยง ไก่ หมู วัว คนจะเลี้ยงสัตว์เหล่านั้นเป็นอาหารเลี้ยงจำนวนมากเพื่อให้พอเพียงกับประชากรที่เพิ่มขึ้น แตกต่างจากสมัยนี้ที่เลี้ยงเพียงพอเพื่อยังชีพ แต่ในอนาคตจะเลี้ยงเป็นฟาร์มขนาดใหญ่ ความสามารถหากิน หรือดิ้นรนจะหายไป เพราะมีคนให้อาหาร น้ำดื่ม การดิ้นรนในธรรมชาติ จากศัตรูตามธรรมชาติจะหายไป พูดง่าย คือหากินเองไม่เป็นเพราะถูกเลี้ยง ทำให้ทักษะการเอาตัวรอดตามธรรมชาติก็หายไป

ถ้าเป็นคน การที่สังคมมีทุกสิ่งผ่านการค้า จะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเปลี่ยนแปลงไป” อาดัมกล่าวทิ้งท้าย

“คุณอาดัมแล้วมันดีหรือไม่ดี เมื่อคนในสังคมเหมือนกับฟาร์มเลี้ยงสัตว์ขนาดใหญ่” ลูเซียงถามด้วยความสนใจ

“ถามว่าดีไหม มันก็มีทั้งดีและไม่ดี สิ่งที่ดีความเจริญ ความสะดวกสบายจะเพิ่มมากขึ้น สิ่งที่ไม่ดี ความสัมพันธ์ของครอบครัวจะห่างหาย เพราะทุกคนต้องทำงานหาเลี้ยงชีพ จะเกิดการแก่งแย่งชิงทรัพยากรเพื่อตอบสนองความต้องการที่ไม่สิ้นสุด การที่ฝรั่งเศส อังกฤษเริ่มนำเครื่องจักร เข้ามาผลิตแทนกำลังคน ทำให้เมืองมีคนมาอยู่เพิ่มขึ้น เป็นเมืองใหญ่ หลายเมืองในยุโรป คนเริ่มมีเงิน ทำงานเพื่อเงินเพิ่มมากขึ้น” อาดัมอธิบายให้ทุกคนได้เข้าใจถึงภาพการเปลี่ยนแปลง

บักเคนคิดตามและเห็นพ้องกับอาดัมการปฏิวัติอุตสาหกรรมในอังกฤษและยุโรป ทำให้การค้าขายขยายตัว พร้อมกับการล่าเมืองขึ้น ทำให้สยามต้องเสียดินแดนให้แก่อังกฤษและฝรั่งเศส

“ทำไมเงียบคุณเคน” นโปเลียนถามบักเคน

“เปล่า ผมนั่งนึกตามที่คุณอาดัมพูด ผมว่าเป็นจริงแน่นอน

“คุณอาดัมผมควรจะทำอย่างไร ต่อการเปลี่ยนแปลงประเทศ” นโปเลียนถามอาดัมในสิ่งที่ตนอยากรู้

“ผมไม่ทราบ เพราะทุกสิ่งอยู่ที่ตัวท่านจะเลือก” อาดัมบอกกับนโปเลียน

“ลองอธิบายให้ฟังหน่อย ผมจะเลือกอะไรกับอะไรตามที่คุณอาดัมบอกให้ผมเลือก” นโปเลียนไม่เข้าใจในสิ่งที่อาดัมต้องการสื่อออกมา

ทุกวันนี้มีการประดิษฐ์สิ่งที่ของทุ่นแรง เพื่อลดการใช้แรงงานมนุษย์มากมาย เช่นกังหันวิดน้ำจากลม มีการค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์ พยายามหาเครื่องทุ่นแรง โดยไม่ต้องพึ่งพาแรงงานส่วนใหญ่ที่เป็นมนุษย์ คิดดัดแปลงสิ่งของเครื่องใช้เพื่อทุ่นแรง โดยที่สิ่งประดิษฐ์ เช่น ค้นพบ มีด ช้อนในการับประทานอาหาร ไม่ต้องพึ่งพาความเชี่ยวชาญส่วนบุคคลที่ทุกคนต้องมีความชำนาญเฉพาะตัว

ยกตัวอย่างให้ท่านเห็นท่านได้มอบหมายให้นักวิทยาศาสตร์เดินทางไที่อียิปต์ร่วมกับท่าน ได้คิดค้นสิ่งที่เป็นประโยชน์ทางการแพทย์ การทหาร วงการวิทยาศาสตร์ กับการใช้สิ่งที่มีมาแต่ดั้งเดิม ดังที่ท่านพบในอียิปต์และประเทศที่ท่านเดินทัพผ่าน ก็พึ่งพาใช้ของที่มีอยู่แล้วไม่มีการคิดค้นใหม่ นอกจากทักษะส่วนบุคคลเช่น ใช้มือตักอาหารเข้าปาก ก็เป็นทักษะความเชี่ยวชาญส่วนบุคคล และพลังอำนาจจากธรรมชาติที่ส่งผลต่อวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน ที่มีพลังเหนือตน เมื่อเกิดภัยธรรมชาติก็สวดอ้อนวอนให้อำนาจเหนือธรรมชาติช่วยปกปักรักษา และปัดเป่าคุ้มครอง ให้พ้นภัยพิบัติ ภัยแล้ง ขอให้ฝนตกตามฤดูกาล”

บักเคนนึกในใจสยามก็มีผู้นำที่ให้สวดมนต์ช่วยให้น้ำไม่ท่วม ไม่ให้โรคระบาดแพร่กระจาย สวดเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจ ให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล

อาดัมพูดต่อไปว่า “ประกอบกับอำนาจของผู้ปกครองที่เป็นกษัตริย์ที่มีกองทัพอยู่ใต้อำนาจ ควบคุมการปกครอง ประชาชนไม่ต้องทำอะไรมาก นอกจากเชื่อฟังคำสั่ง ของผู้ปกครอง

ในประเทศที่ปกครองระบอบกษัตริย์ ที่มีอำนาจสูงสุด ก็แล้วแต่องค์กษัตริย์ของประเทศนั้น ๆว่า จะสนใจพระทัยที่จะพัฒนาประเทศ หรือไม่ใส่ใจปล่อยให้ประเทศอยู่ภายใต้การปกครองที่ไม่มีการพัฒนา ผมสรุปง่าย ๆ ท่านจะได้มองเห็นภาพ ฝรั่งเศสอาศัยอุปกรณ์ไม่พึ่งพามนุษย์ ทำให้มีการคิดค้นต่อยอด พัฒนา จนทำให้ประเทศก้าวหน้า ส่วนประเทศในอัฟริกาก็อาศัยอุปกรณ์คือมือ ของตน และสิ่งที่มีอยู่แล้วแต่ในอดีตไม่มีการพัฒนาและต่อยอด เพราะแล้วแต่ผู้ปกครองหรือองค์กษัตริย์ จะให้ประเทศไปในทิศทางใด เมื่อต้องรับสิ่งใหม่ ๆ ที่ฝรั่งเศสหรือประเทศ อังกฤษ คิดค้นมาใช้ ต้องตกเป็นเมืองขึ้น เพราะด้อยความเจริญ ผมถึงบอกว่าแล้วแต่ท่านจะเลือกให้ฝรั่งเศสไปในทิศทางใด” อาดัมบอกสิ่งที่แตกต่างให้นโปเลียนตัดสินใจ

“ลึกซึ้งมากคุณอาดัม การพัฒนากับความล้าหลังย่อมขึ้นอยู่กับผู้นำที่จะตัดสินใจ” นโปเลียนบอกกับอาดัม

ส่วนบักเคนนั่งนึกภาพเมืองสยามที่การปกครองประชาธิปไตยที่เศรษฐกิจพัฒนาก้าวไปข้างหน้ากับถูกล้มล้างด้วยการปฏิวัติเพื่อสร้างการเมืองใหม่ การพัฒนาประเทศ ทั้งเศรษฐกิจสังคมเริ่มล้าหลัง เป็นไปอย่างที่อาดัมพูดไว้ทุกประการ

“เอาละทุกท่านถ้าไม่มีอะไร ผมขอให้ทุกท่านไปเตรียมงานที่ได้รับมอบหมาย รายละเอียดขอให้ทุกท่านไปทำรายละเอียดและผมจะนัดประชุมคราวหน้า ขอให้ท่านสุภาพบุรุษทุกท่านกลับไปเตรียมตัว เพราะประเทศเรารอไม่ได้ ต้องอาศัยพวกท่านทุ่มเทเพื่อประเทศของเราอันที่เป็นรัก

*********************************