บักเคนทะลุมิติ ภาค 1 (ตอนที่ 195)

นโปเลียนสนใจในแนวคิดของอาดัม

“คุณอาดัม ระหว่างสำรวจเส้นทาง เรามาสนทนากัน ผมอยากทราบแนวคิดของคุณอาดัม ในการจัดการ” นโปเลียนบอกกับอาดัม

“ยินดีครับท่าน”

ทั้งคู่ขี่ม้าเคียงข้างกันออกไปสำรวจเส้นทางแนวขุดคลอง โดยมีบักเคนและ  เกลแบร์ก็ขี่ม้างเคียงข้างเป็นแนวหน้ากระดาน

“คุณอาดัมผมประทับใจในแนวคิดการทำธุรกิจมาก ทำอย่างไรฝรั่งเศสถึงจะขยายการค้าออกไปได้ ผมอยากให้คุณอาดัมมาช่วยผมที่ฝรั่งเศส” นโปเลียนพยายามชักชวนอาดัม

“ขอบคุณครับท่านนโปเลียนผม ขออยู่เบื้องหลังแล้วกันครับ มีอะไรท่านเรียกผมได้ทุกเวลาแต่ผมไม่อยากจะให้คนทราบมาก ว่าผมสนิทกับท่านนโปเลียน มันจะส่งผลต่อธุรกิจ” อาดัมบอกกับนโปเลียน

“หมายความว่าอย่างไร คุณอาดัม นี่เป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่ท่านนโปเลียนเชิญคุณอาดัมมาเป็นที่ปรึกษา มันจะส่งผลต่อธุรกิจอย่างไร มีแต่ความรุ่งเรือง ร่ำรวยมากกว่า ผมแปลกใจ” เกลแบร์เกิดความสงสัย

“ผมก็ไม่เข้าใจ มีแต่คนวิ่งเข้าหาผู้ยิ่งใหญ่ ทำไมคุณอาดัมถึงไม่อยากสนิทกับ นโปเลียน แล้วมันส่งผลต่อธุรกิจอย่างไร” บักเคนถาม

“ไม่ใช่ผมปฏิเสธ ท่าน แต่ธุรกิจผมไม่อยากอิงการเมืองหรือตัวบุคคลครับท่าน เพราะต้องยอมรับท่านมีอิทธิพล แต่คนชอบท่านก็มาก ไม่ชอบก็มาก คนที่ชอบท่านถ้าผมอยู่กับท่านธุรกิจผมก็ยิ่งเจริญก้าวหน้า แต่คนที่ไม่ชอบท่านเขาก็จะไม่ยอมรับธุรกิจของผมครับ และอำนาจมันไม่อยู่ค้ำฟ้า วันใดที่เกิดการเปลี่ยนแปลง ท่านหมดอำนาจวาสนา ธุรกิจของผม ก็จะได้รับผลกระทบ เพราะคนที่ไม่ชอบท่านถ้าเกิดเขา มีอำนาจก็จะกลั่นแกล้งผม หรือธุรกิจของผม ให้ผมอยู่หลังฉากดีกว่า” อาดัมบอก กับนโปเลียน

“ผมชอบอยู่เบื้องหลัง เพราะผมเป็นคนยืดหยุ่น ไม่มีอะไรเคร่งครัด ผมไม่เคยทำตัวเป็นคนสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่อะไรก็ต้องตามระเบียบมาก แนวทางการทำการค้าของผม ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้า ที่จะบริการลูกค้ามาก ต้องทุ่มเทให้กับลูกค้า” อาดัมบอก

บักเคนได้ยินสิ่งที่อาดัมพูด ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตกที่สยามลูกค้าคือพระเจ้า ต้องบริการลูกค้าให้ประทับใจมากที่สุด ถ้าไม่บริการให้ประทับใจ ลูกค้าก็ไม่ใช้บริการ ร้านอาหารต้องเปิดกันตั้งแต่เช้าปิดดึกค่ำมืด

“ผมไม่เข้าใจ ลูกค้าคือพระเจ้า น่าจะเป็นแนวทางที่ถูกต้องในการให้บริการนะคุณอาดัม” บักเคนถามด้วยความสงสัย

“ไม่ใช่คุณเคน ประสิทธิภาพของสินค้า ความประทับใจที่ลูกค้าได้รับจากสิ่งที่ใช้บริการ แต่ไม่ต้องบริการเลิศเลอนะคุณเคน”

“ผมไม่เข้าใจ”

ผมจะยกตัวอย่างให้ฟัง “สมมติว่าผมเปิดร้านขายอาหารคุณเคนคิดว่าอะไรสำคัญที่สุด” อาดัมถามบักเคน

“ผมคิดว่าบริการครับ ถ้าบริการดีลูกค้าก็จะกับมาทานอีกครั้ง”

“มันก็พูดถูกแต่ถูกไม่หมด ถ้าคุณเคนบริการลูกค้าดี ลูกค้าคือพระเจ้า มีส่วนลด มีของแถม เช่น แถมน้ำดื่ม แถมขนม แต่อาหารรสชาติไม่ได้เรื่องของที่นำมาทำอาหารไม่สด มีกลิ่น เช่นเนื้อแพะ มีกลิ่น เพราะเก็บไว้สองสามวัน เริ่มจะเสีย จะมีลูกค้ากลับมาทานอีกไหม”

“ไม่แน่ครับ ลูกค้าอาจจะชอบอาหาร ชอบของแถม”

“คุณเคนลองสังเกตที่ไคโร ว่างก็ไปถามเจ้าของร้านอาหารดูว่า ทำไมร้านถึงมีคนทานมากกว่าร้านอื่น เป็นเพราะรสชาติอาหาร หรือ ชอบทานของไม่สด”

“ร้านอาหารที่เยอรมันเน้นความสดใหม่ของวัตถุดิบ หรือการทำงานต่างๆ ไม่ว่าจะขายอะไรจะเน้นคุณภาพสินค้าไม่ใช่บริการที่เลิศเลอมาก สินค้าจะเป็นตัวที่ทำให้ลูกค้าประทับใจ ไม่ใช่เพียงบริการอย่างเดียว” อาดัมบอกกับบักเคน

คุณอาดัมแล้วการทำงานของคุณอาดัม การสั่งงาน มอบหมายงานจะมีการสั่งเป็นหนังสือใหม่ครับ เช่น ด่วน  ด่วนมาก ด่วนที่สุด โคตรด่วน “ไม่นะครับ แล้วแต่ลักษณะของงาน ถ้าคนกำลังทำงานยังไม่เสร็จจะไปบอกเขาว่า ขอด่วนที่สุด คงไม่ได้” อาดัมบอกกับบักเคน

อาดัมบอกต่อไปว่า “เพราะถ้าเราไม่เร่งเขางานที่ขอด่วน จะเป็นงานที่ไม่มีคุณภาพ เพราะเขาต้องทิ้งงานที่ทำอยู่มาทำให้ก่อน งานมันจะไม่ประณีต โดยต้องดูลักษณะของงานที่จะให้เขาทำด้วย ว่ามันต้องการความปราณีตมากน้อยแค่ไหน”

“แสดงว่าการมอบงานกับการบริการมีส่วนเกี่ยวข้องและสำพันธ์กันใช่ไหมครับคุณอาดัม”  นโปเลียนถามด้วยความสงสัย

“ใช่ครับ ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้าเสมอไป ไม่ต้องบริการที่เลอเลิศยกเว้นเขาจะให้เงินมากกว่าปรกติหรือจ่ายมากกว่า เป็นลูกค้าคนสำคัญ ที่ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า      วีไอพี (Very Important Person) ที่เขายอมจ่ายมากกว่าเราถึงบริการให้เขา แต่ต้องอยู่ในเงื่อนไข ของสินค้าด้วย ว่าผลิตแล้วหรือยัง ถ้ายังไม่ผลิต และไม่สั่งล่วงหน้าคงเป็นไปไม่ได้”

“เข้าใจละคุณอาดัม แสดงว่าฝรั่งเศสต้องเน้นลูกค้าวีไอพี ทำธุรกิจกับคนรวย บริการที่เป็นเลิศ ผลิตสินค้าตอบสนองคนรวย จะทำให้เศรษฐกิจฝรั่งเศสสามารถไปต่อได้” นโปเลียนบอกกับอาดัม

“ใช่ครับท่าน ทำธุรกิจกับคนรวยน้อยราย ปัญหาย่อมน้อยกว่าทำธุรกิจกับคนจน ที่ปัญหาอาจจะมากกว่าคนรวย  เหนื่อยเท่ากัน แต่รายได้ไม่เท่ากัน และต้องเป็นธุรกิจที่กำไรสูง ลูกค้าพร้อมจ่ายแม้ลูกค้าน้อยรายแต่ยินดีจ่าย ดีกว่าขายสินค้ามาก แต่กำไรได้น้อย” อาดัมบอกกับนโปเลียน

“น่าสนใจมาก แนวคิดคุณอาดัม” เกลแบร์ถึงกับทึ่ง

“ท่านเกลแบร์ครับ  ความสำเร็จของผม ไม่ใช่ผมเก่งนะครับ แต่เป็นเพราะทีมงานครับ ผมไม่รู้ทุกสิ่งแต่ผมหาคนที่รู้มาร่วมงานได้ครับ มาเป็นส่วนหนึ่งของทีม    ที่ผมรู้จักคุณเคนเพราะผมเห็นความสามารถของคุณเคนที่เป็นคนสยามแต่สามารถรวมพ่อค้า แม่ค้าตลาดค้าปลา ร่วมกันต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ผมเห็นความสามารถของคุณเคนมองคนออก  เรารู้จักกันมาก่อน คุณเคนช่วยผม ผมช่วยเหลือคุณเคน ทำให้เกิดมิตรภาพ ผมจึงบอกว่ามิตรภาพที่แท้จริงคือสมบัติล้ำค่าที่สุด คุณเคนสร้างเครือข่ายสร้างความสัมพันธ์กับทุกคน ทำให้ผมได้พบกับท่านนโปเลียน” 

***ธุรกิจทีกำไรมหาศาลคือธุรกิจแฟชั่น น้ำหอม ไวน์ บรั่นดีของฝรั่งเศสในยุคปัจจุบันทีมีชื่อเสียง