บักเคนทะลุมิติ ภาค 1 (ตอนที่ 032)

คนป่าทำไม้ทำมือและส่งสำเนียงประหลาดกัปตันฟังไม่ออกแต่ก็พอเดาได้ ให้นำตัวลงมา สักพักก็มีคนป่าค่อยหย่อนเชือกลง แล้วคนป่าอีกสองสามคนก็กรูกันเข้ามาจับกัปตันมัด โดยเอามือไพล่หลังแล้วคนป่าล้อมกัปตันนำกัปตันเดินเข้าไปในป่าลึก เดินไปได้สักพัก เห็นกระท่อมสร้างเรียงรายอยู่รอบ ๆ เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆของคนป่าเผ่าลึกลับ มีลานดินกลางหมู่บ้าน

กัปตันมองเห็นหม้อดินใบใหญ่ถูกสร้างขึ้น ข้างล่างมีไฟกำลังลุกโชน ทำให้นึกถึงมนุษย์กินคน คนป่าคงจะพัฒนาไม่กินคนดิบ ๆ แต่คงต้มให้สุก และมีชายสวมหน้ากากที่น่าเกลียดน่ากลัว หน้ากากมีสีดำ มีขนนกสีขาวติดรอบ ดวงตาและมีฟันที่ทำจากฟันสัตว์เป็นเขี้ยวยาวอยู่รายรอบปากและที่คางมีขนสัตว์ประดับสีดำ                  ที่หน้ากากเจาะให้เห็นแต่ดวงตา ส่วนขอบด้านข้างศีรษะจะมีขนนกประดับอยู่เต็มไปหมด ด้านบนมีหัวสุนัขป่าแห้งกำลังแยกเขี้ยว และที่รอบคอมีหัวมนุษย์ย่อส่วน ห้อยคออยู่หลายหัวทำให้กัปตันคิดว่าน่าจะเป็นหมอผีประจำเผ่า กำลังสวดอ้อนวอนอยู่หน้าหม้อต้มคงจะทำพิธีกรรม ต้มสตูคนแน่นอน คิดแล้วก็ใจหายแว๊บ คราวนี้เสร็จแน่ตู กัปตันคิดในใจ คนป่านำกัปตันเดินเข้าไปหาชายที่นั่งอยู่หน้ากองไฟ รอบ ๆ มีนักรบหลายสิบคนของเผ่ายืนเรียงรายและผู้หญิงเปลือยอกนับสิบคนนั่งอยู่ และมองมาที่กัปตัน

          เสียงหัวหน้าเผ่าส่งภาษาประหลาดให้กับทหารที่นำกัปตันมา “กีกี กูกู กากา อึมบาตู”  พูดคุยกันสักพัก หัวหน้าเผ่าก็ให้หญิงรับใช้เปลือยหน้าอก เดินแกว่งหน้าอกที่ยานโทงเทง เหมือนนมหมดอายุ เดินเข้าไปในกระโจมแล้วอุ้มเด็กออกมา แล้วมอบให้หัวหน้าเผ่า หัวหน้าเผ่าส่งเสียงบอกนักรบให้นำกัปตันเดินมาหาหัวหน้าเผ่าพร้อมกับชี้มือไปที่เด็กทารก กัปตันเข้าใจความหมายทันที หัวหน้าเผ่าต้องการให้ตนเองรักษาเด็ก แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องมัดมือไพล่หลังมาด้วย น่าจะนำมาดี ๆ ต้องใช้กำลัง หรือว่าถ้าไม่รักษาจะต้มกิน ถ้ารักษาแล้วหายอาจจะรอด กัปตันคิดไปต่าง ๆ นานา 

สักพักทหารก็แก้มัดให้กัปตัน แล้วชี้บอกให้กัปตันเข้าไปดูอาการเจ็บป่วยของเด็ก ซึ่งกัปตันสันนิฐานว่าน่าจะเป็นบุตรชายของหัวหน้าเผ่าลึกลับ กัปตันได้เดินไปเอามือแตะที่ศีรษะเด็กที่กำลังหลับ ตัวร้อนจัดน่าจะไข้ขึ้นสูง อาจจะช็อคเสียชีวิตได้ กัปตันไม่รู้จะบอกหัวหน้าเผ่าอย่างไร ได้แต่ใช้ภาษามือ ชี้ไปยัง กองไฟ และชี้ตัวเด็ก พร้อมกับทำอาการว่า ตัวเด็กร้อนเหมือนกับไฟ ควรจะหาทางลดไข้ก่อน กัปตันชี้ไปยังน้ำ และถอดเสื้อตนเองออกมา และเดินไปยังหม้อใส่น้ำข้าง ๆ ผู้หญิง พร้อมกับเทน้ำจากหม้อใส่เสื้อตนเอง และไปเช็ดตัวเด็กเพื่อลดอาการไข้ และชี้มือไปยังทางที่มา และทำท่าว่าจะพายเรือออกไป แล้วจะกลับมา ทำไม้ทำมือบอกหัวหน้าเผ่าว่าจะกลับมารักษาอาการเด็กขอไปเอายาก่อน หัวหน้าเผ่าส่งภาษาประหลาดให้กับทหารเพื่อนำกัปตันไปยังชายหาด  โดยเดินไปพร้อมกับทหารประมาณ 10 คน

          เมื่อถึงชายหาด กัปตันได้บอกให้คนป่ารอตนอยู่ที่นี่ จะพายเรือบดไปยังเรือใหญ่ที่ทอดสมออยู่ลิบ ๆ สักพักกัปตันก็พายเรือถึงเรือใหญ่ที่จอดซ่อมอยู่ ปิแอร์เดินไปที่กราบเรือพร้อมกับหย่อนเชือกให้กัปตันได้โหนขึ้นมา

“เป็นอย่างไรบ้างผมมองเห็นคนป่าเดินตามหลังกัปตันมาหลายคน เกิดอะไรขึ้น” ปิแอร์ถามกัปตัน

กะลาสีเรือหลายคนมารุมกัปตัน พร้อมกับส่งเสียงถาม  ดังสนั่น 

“พอ ๆ เงียบ เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟัง” กัปตันได้เล่าเหตุการณ์ที่ไปพบคนป่าและได้ไปรักษาเด็กที่คาดว่าน่าจะเป็นบุตรชายหัวหน้าเผ่าลึกลับ แต่ตนเองไม่มียา เพราะไม่ได้เอายาติดตัวไปด้วย ล่ามยารักษาอยู่บนเรือจึงต้องพายเรือกลับมาเอายา แล้วกลับไปยังหมู่บ้านเพื่อรักษาบุตรชายของหัวหน้าเผ่า

          “ผมขอตามไปด้วยได้ไหมครับ” บักเคนบอกกัปตัน

“ก็ได้ อยากไปดู ไม่แน่คนป่าอาจจะชอบท่านและให้เป็นแต่งงานกับผู้หญิงในเผ่าและอาศัยอยู่ในเผ่า ท่านจะเอาไหม ถ้าไม่แต่งก็จะกินท่าน ข้าเห็นหม้อต้มใบใหญ่” กัปตันพูดเล่นกับบักเคน

“ล้อเล่นหรือเปล่าท่าน ท่านไปเจอมนุษย์กินคนมาหรือ”   บักเคนถามกัปตันหลังจากที่กัปตันไปยังห้องและเอายา ก็บอก  บักเคน พร้อมเดินทางเพื่อไม่ให้เสียเวลา และบอกปิแอร์และลูกเรือที่เหลือให้เร่งมือซ่อมแซมเรือที่รั่ว

“ข้าคิดว่าจะไปค้างคืนที่เผ่าสักคืน เสร็จแล้วก็จะกลับ และทั้งสองก็ช่วยกันพายเรือกลับไปยังฝั่งที่คนป่ารออยู่ ประมาณครึ่งชั่วโมงเรือบดก็เข้าถึงฝั่งคนป่าก็รีบมาช่วยกันดึงเรือขึ้นจากน้ำและยกเรือไปไว้ในร่มไม้ใกล้ชายหาด กัปตันพร้อมกับบักเคนก็ได้รีบเดินไปพร้อมกับคนป่าทั้งหมดตรงไปยังหมู่บ้าน เพื่อรักษาเด็กที่อาการไข้ขึ้นสูงทั้งคู่รีบเดินสักพักใหญ่ก็มาถึงหมู่บ้านหัวหน้าเผ่ารอด้วยความกระวน กระวาย กัปตันรีบเอายาสมัยใหม่ไปรักษาอาการของเด็ก พร้อมกับเช็ดตัวเด็ก

          ส่วนบักเคนได้แต่มองดูอยู่ห่าง ๆ บักเคนเห็นคนป่าหลายคน แต่งกายประหลาดและผู้หญิงเปลือยอกทุกคน หลายคนนมห้อยยานโตงเตง บักเคนได้แต่มองดูคนป่า นึกลามก นมคนป่าคงบูดแน่นอน พูดไปคงฟังไม่ออก ถ้าขืนฟังออก คงถูกจับต้มกินแน่นอน

ส่วนหมอผีประจำเผ่าสวมหน้ากากประหลาด ทำให้บักเคนนึกไปถึงหน้ากากผีตาโขนที่อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย งานเทศกาลผีตาโขนเป็นงานแห่บุญประเพณีพื้นบ้าน หรือบุญผะเหวด ที่มาจากความเชื่อจากมหาเวสสันดรชาดก ที่กล่าวถึงพระเวสสันดร และพระนางมัทรี จะเดินทางออกจากป่ากลับสู่เมืองหลวง บรรดาสัตว์ป่ารวมถึงภูตผีที่อาศัยอยู่ในป่านั้น ได้ออกมาส่งเสด็จด้วยอาลัยทำให้บักเคนนึกถึงบ้าน อยากไปร่วมงานบุญบั้งไฟที่ยโสธร